De auteur genaamd Luke Stark van het artikel “A Lack of Emotional Intelligence is Fueling Misogyny and Racism at Google — and Across Silicon Valley“, waarop deze eerdere blogpost verder ging, heeft wel meer interessant materiaal geschreven. Hier wil ik het volgende artikel van hem behandelen: Solving Social Media’s Propaganda Problem.
Hij verwijst naar een artikel van ruim 70 jaar geleden – van kort na WO-II – en schrijft:

That article is Paul F. Lazarsfeld and Robert K. Merton’s 1948 classic “Mass Communication, Popular Taste, and Organized Social Action.” I guess neither my students nor I were paying enough attention at the time, because Lazarsfeld and Merton describe with uncanny prescience the conditions under which mediated propaganda would succeed in the United States — conditions Facebook, Twitter, Google and other platforms have created in our contemporary social media age.

Ik las verkeerdelijk 1984 in de vorige quote, een fout die George Orwell mij wel zou vergeven, denk ik dan. Luke Stark gaat vervolgens verder met het uiteenzetten van de inhoud van dat artikel:

The two thus identified three conditions, under one or more of which “propaganda for social objectives” might be successful: monopolization, canalization of a viewer’s values, and supplementation, or face-to-face contact.

Vervolgens argumenteert en besluit hij:

If just one of these three conditions were met, Lazarsfeld and Merton warned, mass propaganda could be effective in the United States.
Today, all three of “Mass Communication”’s criteria for effective propaganda are at work via social media platforms.

Een van de links die hij aanbiedt om zijn argumentatie te staven is deze: Hiding in plain sight: how the ‘alt-right’ is weaponizing irony to spread fascism. Dat artikel van The Guardian besluit met de moedige woorden:

In future, the best step may be to meet irony with sincerity.

Als je mijn artikels van september 2019 gelezen hebt, kan je hopelijk begrijpen waarom ik ondertussen ingegaan ben op hun wederkerende vraag “to contribute“, gezien hun unieke financieringsmodel volgens henzelf, en na nalezen ook volgens mij, een veel betere garantie biedt voor onafhankelijkheid van de pers ten opzichte van de motieven van bedrijven (geld) en de staat (macht), dan de meerderheid (ben ik van overtuigd) van andere media die hoofdzakelijk gefinancierd worden door ofwel bedrijven, via reclame, ofwel door de staat.

Door deze boodschap op hun website die vaak onderaan een artikel te lezen staat, werd ik getriggerd:

More people in Belgium…
… like you, are reading and supporting The Guardian’s independent, investigative journalism than ever before. And unlike many new organisations, we have chosen an approach that allows us to keep our journalism accessible to all, regardless of where they live or what they can afford. But we need your ongoing support to keep working as we do.

The Guardian will engage with the most critical issues of our time – from the escalating climate catastrophe to widespread inequality to the influence of big tech on our lives. At a time when factual information is a necessity, we believe that each of us, around the world, deserves access to accurate reporting with integrity at its heart.

Our editorial independence means we set our own agenda and voice our own opinions. Guardian journalism is free from commercial and political bias and not influenced by billionaire owners or shareholders. This means we can give a voice to those less heard, explore where others turn away, and rigorously challenge those in power.

We need your support to keep delivering quality journalism, to maintain our openness and to protect our precious independence. Every reader contribution, big or small, is so valuable. Support The Guardian from as little as €1 – and it only takes a minute. Thank you.

In het bijzonder omdat ik denk dat ze in de tweede paragraaf inderdaad de vinger op de drie meest kritieke kwesties van onze tijd leggen die de lading van de meerderheid van onze huidige publiek gekende problemen dekt.

Als we de ambitie hebben om die problemen aan te pakken, dan denk ik dat oprechtheid en onafhankelijkheid noodzakelijke voorwaarden zijn om daaraan te beginnen.

Om tot slot nog de rest van het artikel van Luke Stark samen te vatten, het volgende. In het artikel van Paul F. Lazarsfeld and Robert K. Merton, waar hij naar verwijst, wordt de waarschijnlijkheid van het optreden van zelfs slechts één van de eerder aangehaalde drie “Mass Communication’s criteria” onderschat.
Een soortgelijk onderschatten was overigens niet alleen toen, maar is ook nu actueel, bijvoorbeeld betreffende de invloed van Silicon Valley op ons leven.

Vervolgens besluit Luke Stark, net als Paul F. Lazarsfeld and Robert K. Merton – ik heb het niet zelf gelezen – met deze bedenking:

A better solution (which Twitter has also seemingly begun to embrace) implicitly advocated by Lazarsfeld and Merton seventy years ago: hire more social scientists and humanists. “Unless we locate these patterns in historical and sociological terms,” they cautioned, “we may find ourselves confusedly engaged in condemning without understanding.”