Verklankgallopeerd
De bladen vol
Een gooi naar
Het antwoord zoek

Tussen de regels is het knus vertoeven
Geen willen, geen moeten
En zouden dat het geen naam heeft
Voor de anoniemerd

Maar plaag mijn geest
Onschuldige verslaving
Als zijnde het ongrijpbare vlokje
eerste sneeuw op zijn snuit

Beproevingen verdoen hun tijd
Ik ga aan hen voorbij
Vaarwel mijn jeugd
Ik had je lief

En denk nog eens aan mij
Wanneer je herinneringen zich laven
aan de hoopvolle genster die het vuur
doet oplaaien als was het het einde
der tijden in nooitgedachtland